تصویرگونگی ساخت‌های سببی در زبان فارسی: اصل فاصله

مطالعات گستردۀ انجام‌شده در سه دهة اخیر نشان می‌دهد که ساختار واژی ـ نحوی ساخت‌های سببی در زبان‌های مختلف منعکس‌کنندة ادراک انسان از چگونگی رابطة سبب و نتیجه در رویدادهای جهان خارج است. در این پژوهش، پس از پرداختن به مفاهیم اصلی، ارکان و انواع ساخت‌های سببی (واژگانی، صرفی و مرکب)، در چهارچوب یافته‌های کامری (1989)، دیکسون (2000)، و هایمن (1983)، (اصل تصویرگونگی فاصله)، با استناد به شواهد و داده‌هایی از انواع ساخت‌های سببی فارسی، نشان داده شده است که: در انواع ساخت‌های سببی فارسی، فاصلة صوری ـ موجود بین عناصر در ساختار صوری ـ منعکس‌کنندة فاصلة مفهومی ـ موجود بین عناصر مفهومی مربوطه ـ است. نتایج این پژوهش اولاً مبیّن انگیختگی (تصویرگونگی) این گونه ساخت‌ها در زبان فارسی است؛ و ثانیاً مؤید جهانی‌بودن مبانی نظری زبان‌شناسی شناختی ـ نقش‌گرا می‌باشد.